ৰাজনীতিত আদৰ্শ থাকিলে পয়মাল লাগিবই কাৰণ ৰাজনীতি নিজেই এটা নষ্ট আদৰ্শ। সোঁ আদৰ্শ বা বাওঁ আদৰ্শৰ নামত চিন্তাশীল মানুহবোৰৰ মাজত যুঁজ চলি থাকিব, দুটা বিয়াগোম দুৰ্গ হ'ব তাৰ পিছত বোকাময় দশোদিশ। পৰিণাম শকত-আৱত এটা নিপোতল শূণ্য। কি সোঁ, কি বাওঁ সকলোবোৰকে জানো 'আদৰ্শ' নোবোলে? দুয়োপক্ষৰ দুয়োপক্ষৰ আদৰ্শৰ প্রতি আদৰ্শৰ তাগিদাত সেয়েহে ন্যনুতম শ্রদ্ধাবোধ থকা উচিত। এজাক মৌ-মাখিৰ দৰে মানুহৰ দল লাগে যি ফুলবোৰৰ আকাৰ, প্রকাৰ, ধৰণ কৰণত সময় অপচয় কৰতকৈ তাৰ মিঠাবোৰ গোটাই এখন ধুনিয়া মৌচাক বনোৱাতহে গুৰুত্ব দিয়ে। হয়তো বহুতে কৰিওঁ আছে এই কাম অলক্ষিতে, গোপনে যাৰ বাবে সমাজখন আজিওঁ ইমান বিশৃংখলতাৰ মাজতো সুন্দৰকৈ বৰ্তি আছে।
No comments:
Post a Comment