চৰকাৰখনক যোৱা এবছৰ ধৰি পেপাৰে পত্ৰই খুব চোকা সমালোচনা কৰি আহিছো বিশেষকৈ হিন্দু শৰৰ্ণাথী আৰু ধৰ্মীয় কিছু বিষয়কলৈ কিন্তু এবছৰৰ অন্তত এই কথাৰ শলাগ ন'ললে ই পক্ষপাতদুষ্টৰ পৰিচায়ক হ'ব যে যোৱা এবছৰে দুৰ্নীতিৰ বিৰুদ্ধে চৰকাৰে আমি আগেয়ে কেতিয়াও নেদেখা যি এক যুদ্ধ চলাই গৈছে ই সঁচাকৈয়ে প্ৰশংসাৰ পাত্ৰ৷ অনাগত ৪ বছৰত এই যুদ্ধ আৰু তিব্ৰতৰ হওঁক আৰু তলৰ পৰা ওপৰলৈ সকলো স্তৰতে দুৰ্নীতি বিধ্বস্ত হওঁক৷ দুৰ্নীতিৰ অবিহনেহে উন্নয়ন সম্ভৱ৷ আমি এই (দুৰ্নীতিৰ) ক্ষেত্ৰত আমাৰ ভালৰ বাবে চৰকাৰক হকে-বিহকে সমালোচনা কৰাৰ পৰা এই বাবেই বিৰত থকা উচিত কিয়নো যোৱা কেইবাদশকত হৈ যোৱা বিয়াগোম দুৰ্নীতিৰ আৰ্বজনা কেৱল কেইটামান দিনতে চাফা কৰাতো অসম্ভব বুলি বুজিব পৰা সাধাৰণ ক্ষমতাকণ আমাৰ থকা উচিত৷ বাংলাদেশী হিন্দু- থলুৱাৰ স্বাৰ্থ বিৰোধী কাৰ্য আৰু ধৰ্মীয় সংৰ্কীণতা বিষয়ক যিকোনো কথাত চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধাচৰণ কৰো বা কৰি আহিছো কিন্তু দুৰ্নীতিৰ বিৰুদ্ধে চলাই যোৱা চৰকাৰী যুঁজখনত চৰকাৰৰ লগত আছো আৰু তেতিয়ালৈকে থাকিম যেতিয়ালৈকে চৰকাৰ এই যুঁজত নিজ আদৰ্শৰ পৰা বিচলিত হৈছে বুলি পতিয়ন নাযাওঁ৷ এই যুঁজত মই চৰকাৰক 'গ্ৰেচ মাৰ্ক' এই কাৰণেই দিম কিয়নো দুৰ্নীতিৰ নিবাৰণৰ বীপৰিতে বিয়াগোম বিয়াগোম দুৰ্নীতিৰ কথাহে আমি শুনিবলৈ পাইছিলো বিগত চৰকাৰকেইখনৰ দিনত৷ অন্ধ আনুগত্য যিকোনো বিষয়তে বেয়া৷ সচেতন সমালোচনা- সচেতন উদগনি যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ফলপ্ৰসু৷
Tuesday, May 30, 2017
য়ান্নিয়ে (দেনিকা গোস্বামী)ৰ জীৱনৰ প্রথম সাফল্য
গুৱাহাটিৰ ভোগেশ্বৰী ফুকননী ইনড'ৰ ষ্টেডিয়ামত অনুষ্ঠিত হোৱা চতুৰ্থ "Tenshinkan Championship- War of the Champions-AKA Ranking tournament 2017" (karate championship)-ত য়ান্নিয়ে (দেনিকা গোস্বামী) কাা শাখাত সোৰ আৰু কুমিটেত ্রঞ্জৰ পদক লভ কৰে।
Saturday, March 4, 2017
আকৌ এবাৰ? আমি সাজু নে?
'বিজেপি'- ক ভোট দিবলৈ মানা কৰিছিল গোঁহাই ছাৰে। আধা-পকা self-proclaimed, পক্ষপাতদুষ্ট বুদ্ধিজীবি এচামে তেওঁক হিয়া উজাৰি কৰ্কথনা কৰাই নহয় 'ভদ্র ভাষাতে অশ্রাব্য গলি- গালাজ' কৰিলে, প্রায় অপদস্থই কৰিলে আক্ষৰিক ভাবে। এতিয়া ৰং, আদৰ্শৰ কথাবোৰ বাদ দি ঘটি থকা ঘটনাবোৰ দেখি লাগিছে তেওঁ পুণৰবাৰ অসমীয়া অথবা অসমীয়াৰ ভবিষ্যত সৰ্ম্পকে সঠিক কথাই কৈছিল আৰু আমি আকৌ বুজাত ভুল কৰিলো।কংগ্ৰেছৰ কু- শাসনত দগ্ধ পৰিবৰ্তনকামী অসমীয়া ৰাইজক বিজেপিয়ে অনায়সে, সফলভাবে পতিয়ন নিয়ালে, পৰিস্থিতি যিহেতু বিজেপিৰ অনুকুল আছিল । মোৰ খং বেছি সেইসকল অল্পপক্ক, self-proclaimed, TV and Talk show framed ভণ্ড বুদ্ধিজীবীৰ ওপৰত যি বিজেপি ১০০% চৰকাৰ হোৱাৰ ওমান পায় মুনাফা আদায়ৰ নামত আগতৈয়াকৈ বিজেপিৰ হৈ ডাঙৰ, ডাঙৰ প্রবন্ধৰে প্রচাৰেই নহয় বৰং তেওঁলোকৰেই সন্মানীয় জ্যোষ্ঠ হীৰেণ গোঁহাই ছাৰক মত প্রকাশৰ অধিকাৰ ব্যবহাৰ কৰাৰ বাবেই আৰু নিজক অনাগত চৰকাৰৰ বিশ্বাসী অনুগত সজাবলৈ পৰ্যামানে শালীনতৰ সীমা চেৰাই অপদস্ত কৰিলে। এতিয়া সেইসকল লাহে লাহে নিমাত- কাৰণ আন একো নহয় তেওঁলোকৰ গৰাকী বিজেপি চৰকাৰৰ ওভতা নাচ।এতিয়া চৰকাৰৰ কামৰ কথা ওলালেই তেওঁলোক এখোজ দুখোজকৈ পিছুৱাই 'comfort zone' নামৰ গাতটোত সোমাই।আমি অসমীয়া জাতিটো যেন গান্ধীৰ সেই বান্দৰ কেইটাৰ থিক ওলোটা সদাই যেন - 'বেয়া ক'ম, বেয়া চাম, বেয়া শুনিম'।ফটা Intellectual ৰঙীন কাগজত মেৰিয়াই এই বেয়াবোৰ কৰিবলৈ আমি আমৰ গৰাকী বুলি ভুল কৰা এই মুধাফুটা বুদ্ধিজীবীচামেই যেন আমাক উদগণি দিছে।কি এক 'elite শ্রেণীৰ দেশদ্রোহী' এইসকল।ইৰাক ধৰ্মীয় গোড়ামীৰ এখন যুঁজত জিকিল, আমাক কোনে বচাব নে আমি বৰে বাৰে কৰা ভুলৰ প্রায়শ্চিত্ত আশ্যম্ভাবী এইবাৰ।
ভাৰতৰ ‘চেক্যুলাৰ’ চৰিত্র নষ্ট হোৱাৰ পথত নেকি?
ভাৰতবৰ্ষৰ জন্মগাথাঁ জটিল, ৰক্তাক্ত। অনৈক্যৰ মাজত ঐক্যৰ ভাৰতবৰ্ষৰ গৌৰৱৰ কাৰণ যদিওঁ এই গৌৰৱৰ বাবদ ভাৰতবৰ্ষয়ে দিবলগীয়া হৈছে সময়ে সময়ে যথোচিত মূল্য। ধৰ্মীয়, জনগোষ্ঠীয়, ভাষিক ভিন্নতাৰে পৰিপূৰ্ণ ভাৰতবৰ্ষৰ আজিৰ সংবিধানখন পৃথিবীৰ সবাতোকৈ বিশদ চেক্যুলাৰ বা ধৰ্মনিৰপেক্ষ সংবিধান। সংবিধান প্রণেতাসকলে সংবিধান প্রণয়নৰ সময়ত ভাৰতীয় সংবিধানক এই চেক্যুলাৰ বা ধৰ্মনপেক্ষ চৰিত্র দিবলৈ বহু কাৰণত দ্বিধাবোধ কৰিছিল যদিওঁ ১৯৭৬ চনৰ জৰুৰীকালীন অৱস্থা চলি থকাৰ সময়তে সংবিধানৰ ৪২তম সংশোধনীৰ জড়িয়তে ‘চেক্যুলাৰ’ শবদটো ভাৰতীয় সংবিধৰ প্রস্তাৱনাৰ অৰ্ন্তভূক্ত কৰে।প্রকৃততে ধৰ্মনিৰপেক্ষ বা চেক্যুলাৰ শব্দটোৰ সঠিক অৰ্থকলৈ কিছু মতবিৰোধ দেখা যায় যদিওঁ সাধাৰণতে এই শব্দৰ অৰ্থ হৈছে যে ৰাষ্ট্রৰ কোনো নিজা ধৰ্ম নাথাকিব বা ধৰ্মৰ ভিত্তিত ৰাষ্ট্রই কোনো বিশেষ ধৰ্মৰ পৃষ্ঠপোষকতা নকৰিব অথবা চৰকাৰী নীতি পৰিচালনা কৰোতে ই ধৰ্মীয় নীতি নিয়মৰ পৰা মুক্ত হ’ব লাগিব।প্রত্যোক নাগৰিকৰ নিজ ধৰ্ম উপাসনা, প্রচাৰ বা প্রসাৰৰ অধিকাৰ থাকিব।চেক্যুলাৰাজিমৰ ওপৰত ভেংকটৰমনৰ মন্তব্য উল্লেখনীয়, তেওঁৰ মতে- “A state is secular neither religious,nor anti-religious but is wholly detached from religious dogmas and activities and thus neutral in religious matters.”
ভাৰতবৰ্ষৰ সংবিধানৰ বিভিন্ন অংশ আৰু অনুচ্ছেদত ধৰ্মনিপেক্ষতাৰ আদৰ্শক অনুধাৱনৰ অৰ্থে বিভিন্ন বিষয় সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে।ভাৰতবৰ্ষত সাৰ্বজনীন নাগৰিকত্ব আৰু ভোটাধিকাৰৰ আদৰ্শক গ্রহণ কৰা হৈছে।জনগণৰ এই ৰাজনৈতিক পৰিচয়কৰণ প্রক্রিয়াত সংবিধানে কোনো জাতি, ধৰ্ম, ভাষা আদিক ভিত্তি হিচাপে লোৱা নাই। সংবিধানৰ ১২-৩৫ অনুচ্ছেদত মৌলিক অধিকাৰ সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে আৰু এই অধিকাৰসমুহৰ ভিতৰত সমতাৰ অধিকাৰ ভাৰতত ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ আদৰ্শক প্রতিষ্ঠা কৰাৰ ক্ষেত্রত সবাতোকৈ উল্লেখনীয়।বৃটিছ সংবিধানৰ আৰ্হিত ভাৰতত প্রতিষ্ঠা কৰা ‘আইনৰ শাসন’ৰ নীতিয়ে সমতাৰ অধিকাৰৰ ভিত্তি।তাৰোপৰি ভাৰতীয় সংবিধানৰ ২৫- ২৮ নং অনুচ্ছেদে ধৰ্মৰ অধিকাৰক মৌলিক অধিকাৰৰ মৰ্যদা দিছে।ইয়াৰ উপৰিওঁ সংবিধানৰ ৪৪ নং অনুচ্ছেদ(Uniform Civil Code), ৫১(ক)ৰ মৌলিক কৰ্তব্য আদিওঁ উল্লেখনীয়।
বিষাদৰ কথা এয়াই যে আক্ষৰিকভাবে ভাৰতীয় সংবিধানৰ ‘চেক্যুলাৰ’ আদৰ্শ আৰু ইয়াক অনুধাবনৰ বাবে সংবিধানত নানা বিধি বিধান আছে যদিওঁ বাস্তব ক্ষেত্রত এইবোৰৰ উপযোগিতা মুঠেই সন্তোষজনক নহয়। ভাৰতবৰ্ষত সময়ে সময়ে অথবা নিতৌ এনে কিছু ঘটনা সংঘঠিত হৈ আহিছে যি ভাৰতবৰ্ষত ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ ভেটিক কিমান সৱল তাক লৈ বাৰম্বাৰ প্রশ্ন উথ্থাপন কৰে।তাৰে কিছু লেখত ল’বলগীয়া ঘটনা এনে তলত উল্লেখ কৰিলো-
ক) ১৯৮৪ চনত ইন্দৰা গান্ধী হত্যাৰ প্রতিশোধকল্পে উত্তৰ ভাৰত, বিশেষৈ দিল্লীত সংঘটিত হোৱা শিখ হত্যাযজ্ঞত প্রায় ৪ হাজাৰ শিখলোকক নিধন কৰা হৈছিল কিন্তু এই ঘটনাৰ সঠিক বিচাৰ আজিওঁ ন’হল।
খ)বহু হাজাৰ কাশ্মীৰি পণ্ডিতক ধৰ্মৰ আলমতে বলপূৰ্বক কাশ্মীৰ এৰিবলৈ বাধ্য কৰোৱা হৈছিল। তেওঁলোক আজিওঁ নিজ জন্মভূমিলৈ উভতিব পৰা নাই।
গ)১৯৯২ চনৰ ৬ ডিচেম্বৰৰ বাবৰি মছজিদ- ৰাম জনমভূমি বিবাদত কেন্দ্র কৰি হোৱা হিন্দু- মুছলিম সংঘাটত উভয় পক্ষৰ বহু হাজাৰলোকৰ মৃত্যু হৈছিল।
ঘ)২০০২ চনৰ ২৭ ফেব্রুৱাৰীত আৰম্ভ হোৱা গুজৰাটৰ সাম্প্রদায়িক সংঘৰ্ষত প্রায় ২ হাজাৰ মুছলমানক হত্যা কৰা হৈছিল।
ভাৰতীয় সংবিধানৰ ‘ধৰ্মনিৰপেক্ষ’ আদৰ্শৰ পৰিপন্থী আন বহু সৰু বৰ ঘটনা এই আলোচনাত উল্লেখ কৰাৰ প্রয়োজন আছে।ভাৰতীয় উচ্চতম ন্যায়লয়ে শ্বাহ বানু কেচত দিয়া ৰায়কলৈ আৰু The Muslim Women (Protection of Rights on Divorce) Act, 1986ক প্রণয়ন কৰালৈ দেশত যথেষ্ট বিৰ্তকৰ সূচনা হৈছিল।এই আইনৰ সবাতোকৈ বিতৰ্কিত অধ্যায়টো আছিল যে এগৰাকী মুছলমান বিবাহ বিচ্ছেদৰ পিছত মাথো ‘ইদ্দত’ৰ সময় খিনিতহে(প্রায় ৩ মাহ) স্বামীৰ পৰা ৰক্ষণাবেক্ষণ পাব। তাৰ পিছত এই দায়িত্ব মহিলাগৰাকীৰ পৰিয়ালৰ হ’ব বা ‘ৱাক্ফ বৰ্ডৰ হ’ব।এই আইনখনে আচলতে ভাৰতীয় ধৰ্মনিৰপেক্ষ আদৰ্শক বিনষ্ট কৰিছিল কিয়নো এই আইনে কেৱল মাত্র ধৰ্মৰভিত্তিত মুছলমান মহিলাসকলক বিবাহ বিচ্ছেদৰ পিছত নিজৰ স্বামীৰ পৰা ৰক্ষণাবেক্ষণ প্রাপ্তিৰ যি অধিকাৰ তাৰ পৰা বঞ্চিত কৰিলে, যিটো আন কোনো ধৰ্মৰ মহিলাৰ লগত প্রযোজ্য নহয়।আনহাতেদি Cr.P C ৰ ১২৫ নং ধাৰা অনুযায়ী মুছলমান মহিলাসকলক স্বামীয়ে ৰক্ষণাবেক্ষণ দিবলৈ বাধ্য।
আমি এইটো কথা ওলাই কৰিব নোৱাৰো যে ভাৰতবৰ্ষ ধৰ্মীয় উৎসৱৰ বিশ্বৰাজধানী।প্রতিটো ধৰ্মাৱলম্বীৰ লোকে বছৰৰ বাৰ মাহে তেৰটা উৎসৱ উদযাপিত কৰে।গতিক আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনত, আমাৰ চিন্তাধাৰতযে ধৰ্মীয় প্রভাৱ শক্ততশালীভাবে আছে সি সহজেই বোধগম্য।সেয়েহে এই কথাৰ পোনপটিয়া সুযোগ লয় ৰাজনৈতিক দলসমুহে যি নিৰ্বাচনত জয়ী হ’বলৈ মানুহৰ ধৰ্মীয় অনুভূতিক লক্ষ্য কৰি লয়।দুখৰ কথা যে তথাকথিত ভাৰতীয় ধৰ্মনিৰপেক্ষতাক ৰক্ষণাবেক্ষণৰ তাগিদাতো এননে ৰাজনীতিৰ বিৰুদ্ধে চৰকাৰ বা নিৰ্বাচনী আয়োগৰ বিশেষ শক্তশালী পদক্ষেপ চকুট নপৰে।আনহাতে সংবিধানৰ ৪৮ নং অনুচ্ছেদে বাধা দিয়া গো-হত্যা আৰু এইক্ষেত্রত কিছু ৰাজ্যই প্রণয়ন কৰা আইনৰ বিষয়তোওঁ ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ আদৰ্শৰ গণ্ডীত নপৰে।
ধৰ্মীয় পৰিসংখ্যাৰে ভাৰতবৰ্ষত মুঠ ৮০ শতাংশলোক হিন্দু।বাকি থকা ২০% লোক অন্যান্য ধৰ্মৰ লোক। এই ২০% লোকৰ প্রায় ১৪.২% লোক মুছলমান।ভৰতীয় জাতীয় জীৱনত সততে শুনা এষাৰ কথা হৈছে যে ভাৰতবৰ্ষত সংখ্যালঘু মুছলমানসকলক চৰকাৰে কেৱল ভোটবেংক হিচাপেহে ব্যবহাৰ কৰি আহিছে আৰু এওঁলোকৰ প্রকৃতাৰ্থত উন্নয়নৰ হকে চৰকাৰে কেতিয়াওঁ যথোচিতত দিহা নকৰে বা কৰা নাই।এই অপবাদৰ সত্যাসত্য নিৰ্ণয়ৰ হকে ২০০৫ চনত তেতিয়াৰ প্রধানমন্ত্রী ড. মনমোহন সিঙে দিল্লী উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ মুখ্য ন্যায়াধীশ ৰাজিন্দৰ চচ্চৰৰ নেতৃত্বত আন ৬ জন সদস্যকলৈ এখন কমিটি গঠন কৰি দিয়ে। যাৰ উদ্দেশ্য আছিল ভাৰতবৰ্ষৰ মুছলমানসকলৰ অৰ্থনৈতিক, সামাজিক আৰু শৈক্ষিক স্থিতিৰ অধ্যয়ন কৰা।কমিটিখনে এই বিষয়ত ৪০৩ পৃষ্ঠাৰ এটা প্রতিবেদন ২০০৬ চনৰ ৩০ নবেম্বৰত লোকসভাত দাখিল এই কমিটিৰ প্রতিবেদনৰ তথ্যবোৰে সন্তোষজনকভাবে দেখুৱই দিছিল যে কিছুমান ৰাজনৈতিক দলে কিদৰে মুছলমানসকলক নিজৰ লাভালাভৰ বাবে ব্যবহাৰ কৰি আহিছে অথচ এওঁলোকৰ উন্নয়নৰহকে কোনো কাম কৰা নাছিল।কৰে।কিন্তু দূৰ্ভাগ্যজনকভাবে এই কমিটিৰ প্রতিবেদনক লোকসভাত বিষদভাবে আলোচনা কৰা প্রাসংগিকতা তেতিয়াৰ UPA চৰকাৰে অনুভৱ নকৰিলে বা সংসদৰ এই বিষয়ত আলোচনা কৰিবলৈ সময় ন’হল।কৱৱো প্রাসংগিক যে National Commission for Religious and Linguistic Minorities, ২০০৪ প্রতিবেদনৰ ক্ষেত্রতো একেই দশা হৈছিল।
সাম্প্রতিক সময়ত সঘনাই শুনি থকা এটা শব্দ সমষ্টি হৈছে ‘হিন্দু ৰাষ্ট্র নিৰ্মাণ’।শংকাৰ কথা হৈছে এটা কথাষাৰ এতিয়া সঘনাই শুনা যায় আৰু এই বিষয়ে মুকলিকৈ আলোচনা কৰা দেখা যায়।স্বাধীনতাৰ অতবছৰৰ পিছত গজগজীয়া হৈ উঠা ‘হিন্দু ৰাষ্ট্র নিৰ্মাণ’ৰ এই ধাৰণা সংবিধান প্রণেতাসকলৰ ভিন্নতাৰ মাজতো ভাৰতবৰ্ষৰ একক আৰু অখণ্ড কৰি ৰখাৰ আদৰ্শৰ পৰিপন্থীয়েই নহয় বৰং ই ভাৰতবৰ্ষৰ ধৰ্মনিৰেক্ষ চৰিত্রৰ ওপৰত এক প্রচণ্ড কুঠাৰাঘাত। জাহৰলাল নেহেৰুৱে হিন্দু ৰাষ্ট্রৰ ক্ষেত্রত তেওঁৰ নিজৰ স্থিতি ৬ চেপ্তেম্বৰ ১৯৫১ চনতে স্পষ্ট কৰি থৈছিল। তেওঁ কৈছিল – “আমি এখন হিন্দু ৰাষ্ট্র গঢ়িম- এই কথাষাৰ শুনি হয়তো বহুজনে মনত আনন্দ পাব।এই দেশত হিন্দুসকল সংখ্যাগৰিষ্ঠ আৰু তেওঁলোকে যি ইচ্ছা কৰে সেয়ে হ’ব।কিন্তু তুমি যি ক্ষণত হিন্দুৰাষ্ট্রৰ কথা ক’বা তেতিয়া তুমি এনে এটা ভাষাত কথা ক’বা যাৰ অৰ্থ কেৱল পাকিস্থানেহে বুজি পাব কাৰণ তেওঁলোক এই ধাৰণাৰ লগত পৰিচিত।আমি এনে কৰিলে বিশ্বৰ আগত তেওঁলোকে নিজৰ ইছলামীক ৰাষ্ট্র গঠনৰ স্থিতিক ন্যাৰ্যতা দিয়াৰ সুযোগ পাব।হিন্দু ৰাষ্ট্রই মাত্র এটা অৰ্থ বুজাব পাৰে এইটো হৈছে আধুনিকতাক ত্যাগী এক ঠেক, পুৰণিকলীয়া চিন্তাত সোমাই পৰা আৰু ভাৰতবৰষক খণ্ড-বিখণ্ড কৰা…”।
ভাৰতবৰ্ষত ধৰ্মনিৰপেক্ষতা বহুতে অসম্ভ বুলিওঁ ক’ব বিচাৰে। ইয়াৰ মুল কাৰণ ভাৰতৰ ধৰ্মীয় জনগাঁঠনিৰ পৰিসংখ্যা আৰু দ্বীতিয়তে ৰাজনীতি আু ধাৰ্মীক গোড়ামী।কিছু শক্তিশালী হিন্দুলোক এনে আছে যি ধৰ্মনিৰপেক্ষতাক মুছলমানক কৰা (Appeasement) তোষণ নীতি বুলি অভিহীত কৰে আনহাতে গোড়া মুছলমানসকলেভাবে ধৰ্মনিৰপেক্ষতা ইছলাম পৰিপন্থী।কিন্তু মুল কথাটো হ’ল ধৰ্মনিৰপেক্ষতাক এনেভাবেৰে ল’লে নেহেৰুৱে কৈ যোৱাৰদৰে ই দেশৰ হিত কৰাৰ বীপৰিতে ভাৰতবৰষক, ইয়াৰ মানুহক খণ্ড-বিখণ্ডহে কৰিব।এতিয়া সময়ৰ তাগিদা এয়ে যে ধৰ্মনিৰপেক্ষতাক উন্নয়নৰ আহিলা কৰা হওঁক। একেখ ভূ-খণ্ডৰে এজনে আনজনক কেৱল ধৰ্মৰ ভিত্তিত ঘৃণা কৰাৰ পৰিবৰ্তে এজন আনজনক উন্নয়নৰ সাৰথি হোৱাতহে ধৰ্মনিৰপেক্ষতাৰ সাৰ্থকতা সোমাই থাকে।ভাৰতত ৰাজনৈতিক পৃষ্ঠপোষকতাতত হঠাৎ উদ্ভৱ হোৱা নব্য ধৰ্মভিত্তিক ৰাষ্ট্রবাদৰ আদৰ্শয়ে ভাৰতীয় ‘চেক্যুলাৰ’ আদৰ্শকে মষিমূৰ নকৰিবনে?
'হিন্দু' শব্দটো প্রথম ক'ত ব্যৱহাৰ হৈছিল?
অতদিনে বিচাৰি বিচাৰি 'হিন্দু' শব্দটো প্রথম ক'ত ব্যৱহাৰ হৈছিল তাৰ এটা সৰু তথ্য পাইছো- Nehru, Jawaharlal, The Discovery of India,1999, P 74।
সুৰজিত সিং পানেচৰ আমাৰ মনোজ বাজপেয়ী (সমৰ প্রতাপ সিং)
খৱৰতো হঠাৎ চকুত পৰিল। APSC-ৰ দুৰ্নীতিৰ তদন্ত কৰা পুলিচ বিষয়া সুৰজি সিং পানেচৰক এতিয়া ফোনত 'ভয়ানক পৰিণতি'ৰ ভাবুকি। তেওঁক অকল ফোনেই নহয় বাৰ্তা প্রেৰণ কৰিওঁ ভাবুকি দয়া হৈছে। এতিয়া কথা হ'ল কেলেংকাৰীত জড়িতসকল ই সকলো জনা মুকলি সত্য। বৰ্তমান চৰকাৰৰে হওঁক বা পূৰ্বৰ চৰকাৰৰে হওঁক যি এই কেলেংকাৰীত জড়িত তেওঁ 'চৰকাৰ' নামৰ ভঙা নাওঁখনৰেই পোনপটিয়া অথবা আৰ্শীবাদ প্রাপ্ত যাত্রী। সেই সূত্রে ই স্পষ্ট যে APSC-ৰ দুৰ্নীতিৰ তদন্ত কৰা পুলিচ বিষয়া সুৰজি সিং পানেচৰক এতিয়া ফোনত 'ভয়ানক পৰিণতি'ৰ ভাবুকি দিয়া সকল কোন হ'ব পাৰে। যেতিয়া অপকৰ্ম চৰকাৰে কৰে আৰু সততৰে কামকৰা বাবে পুলিচে ভাবুকি পায় তেতিয়া সাধাৰণ মানুহৰ নিৰপত্তাৰ বিষয়তো বা এখন স্বচ্চ সমাজৰ কল্পনা এক 'কৌতুক'ৰ বাদে আন একো নহয়। পুলিচেই হওঁক বা ন্যায়লয়েই হওঁক (শশীকলাৰ ক্ষেত্রত) এই দুয়োয়ে যেতিয়া স্বাধীনতা হেৰুৱায় আৰু চৰকাৰৰ ইচ্চাৰ গোলাম হিচাপে কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰৱা হয় তেতিয়া 'Republic' 'Democracy' আদি শব্দবোৰ সংবিধান শুৱণি কৰা কিছু আলংকাৰিক শব্দলৈহে সলনি হয়।
আজিৰ খৱৰটো পঢ়ি মনোজ বাজপেয়ী অভিনীত 'শ্বুল' নামৰ এখন হিন্দী ছবিলৈ মনত পৰি গ'ল য'ত এজন সততাৰে কাম কৰিব বিচৰা পুলিচ বিষয়াক (সমৰ প্রতাপ সিং) এজন শক্তিশালী ৰাজনৈতিক নেতায়ে নিজৰ গুন্দাবাহিনী আৰু ৰাজনৈতি ক্ষমতা প্রয়োগেৰে সৰ্বতোপ্রকাৰে জলাকলা খুৱাইছিল অথবা হত্যাৰ চেষ্টা কৰিছিল। যিহেতু 'শ্বুল' এখন কথাছবি আছিল, সেয়ে শেষত সেই শক্তিশালী ৰাজনৈতিক নেতাজনৰ শেষ পৰিণাম পুলিচ বিষয়াজনৰ হাতত মৃত্যু হোৱা দেখুওঁৱা হৈছিল আৰু তেনে কৰোতে পুলিচ বিষয়াৰূপি মনোজ বাজপেয়ীয়ে নিজেওঁ প্রাণ দিছিল।
আজি অসমত যি হৈছে বা খবৰটোয়ে যি বাৰ্তা দিছে সেইয়া এসমত বা এতিয়াওঁ ইউ.পি/ বিহাৰত চলি থকা চৰকাৰী বা বিৰোধীৰ পৃষ্ঠপোষকতাত হোৱা ঘটনা।সুৰজিত সিং পানেচৰ ইয়াৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিছে। পৰিণতি যিয়েই নহওঁক আমাক এদল দুৰ্নীতিৰ বিৰুদ্ধে আপোচহীনভাবে যোজ দিয়া এডল সৎ পুলিচ বিষয়া লাগে, পানেচৰ দৰে।সুৰজিত সিং পানেচৰক এতিয়া ফোনত 'ভয়ানক পৰিণতি'ৰ ভাবুকি দিয়াৰ অৰ্থ দুষ্ট সকলেএতিয়া ভয় খাইছে, পুলিচৰ ভয়।সুৰজিত সিং পানেচৰ আমাৰ মনোজ বাজপেয়ী (সমৰ প্রতাপ সিং)- তেওঁ এই ৰণত জয়ী হওঁক, প্রতিজন সৎ অসমীয়া হিয়াভৰা আশষ তেওঁৰ লগত আছ।
Wednesday, February 22, 2017
Tuesday, February 14, 2017
Monday, February 13, 2017
আৰু কিমান পৰমানন্দ ৰাজবংশী বাকি আছে?
সাহিত্য
সভাৰ ইতিহাসত এটা অভাবনীয় ঘটনা ঘটিল।ঘটনাৰ নায়ক সেই একেজনেই- পৰমানন্দ ৰাজবংশী।তেওঁৰ
কলংকিত অতীত আৰু সাহিত্য সভাৰ দৰে এটা জাতীয় অনুষ্ঠানক তেওঁ একনায়কত্ববাদী স্বভাৱেৰে
ধ্বংসপ্রায় কৰি পেলোৱাৰ আক্ষেপত শিৱসাগৰীয়া ৰাইজে তেওঁক বাৰংবাৰ সাহিত্য
সভাৰ শতবৰ্ষীয় শিৱসাগৰ অধিবেশনৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ সোঁৱৰাই দিছিল কিন্তু তেওঁ আওঁকাণ
কৰিলে ৰাইজৰ ইচ্ছাক যাৰ পৰিণতিত সংঘটিত হ’ল এটা অভাৱণীয় ঘটনাৰ। এই ঘটনাক কেন্দ্র কৰি
এতিয়া কেইবাটাওঁ প্রশ্নৰ উদয় হৈছে-
প্রথম,
শিৱসাগৰত যি হ’ল সেয়া উচিত আছিল নে?
দ্বীতিয়তে,
সাহিত্য সভাৰ দৰে জাতীয় অনুষ্ঠান এটাৰ এই দশাৰ বাবে কেৱল পৰমানন্দ ৰাজবংশীয়ে জগৰীয়া নে?
তৃতীয়তে,
এই ঘটনাৰ পৰা আমি কি শিক্ষা ল’ম?
শেষত
অসম সাহিত্য সভাক সচা অৰ্থত এক জাতীহৈতেষী অনুষ্ঠান হিচাপ অনাগত দিনত কি দৰে গঢ় দিব
পৰি?
আইন
ও মানবীয় দৃষ্টিকোণ তথা এখন সভ্য সমাজৰ আচৰণ হিচাপে অসম সাহিত্য সভাৰ শিৱসাগৰ অধিবেশনত
যি হ’ল সি একেষাৰতে নিন্দনীয় যদিওঁ কথাটো সিমানতে শেষ নহয়।এই ঘটনাৰ খৱৰ ৰাষ্ট্র হোৱাৰ
লগে লগে ৰাইজৰ যি প্রতিক্রিয়া দেখা গ’ল তাৰ পৰা এইটো স্পষ্ট যে পৰমানন্দৰ এই দূৰ্দশাত
ৰাইজ দৰাচলতে পৰম আনন্দিতহে হ’ল।সকলোৱে সমস্বৰে এষাৰ কথাই ক’লে যে এইয়া তেওঁৰ প্রাপ্য
আছিল।এইয়া তেওঁ নিজেই আৰ্জি লোৱা কৰ্মৰ ফল। দৰাচলতে তেওঁ খুজি কিল খালে আৰু এই কিল
খাবৰ বাবে তেওঁ শিৱসাগৰবাসীৰ ধৈৰ্যৰ বান্ধ চিঙি নোযোৱা পৰ্যন্ত প্রৰোচিত কৰিলে।ঘটি
যোৱা ঘটনা আৰু ৰাইজৰ প্রতিক্রিয়াৰ পৰা এনে ভৱ হয় যে যি দৰে মৃত্যুদণ্ড দিয়াটো আজিৰ সভ্যসমাজত গ্রহণীয় নহয় যদিওঁ কাচবৰ
দৰে অপৰাধীৰ বাবে সেয়াই শ্রেষ্ঠ আছিল ঠিক সেইদৰে অসম সাহিত্য সভাৰ দৰে অনুষ্ঠানত 'গোৰ-লাঠ-ঘোচা'
যদিওঁ অতি অশোভণীয় তথাপিওঁ পৰমাৰ বাবে অৱশেষত এই ভাষাই যেন শ্রেষ্ঠ আছিল।
এতিয়া কথা হ’ল পৰমানন্দ ৰাজবংশীক দোষ
দি বা গণ নিগ্রহ কৰিলে সাহিত্য সভা আপোনা আপোনি নিষ্কলুষ হ’ব নেকি? পৰমানন্দ ৰাজবংশীয়ে
অসম সাহিত্য সভাৰ যি দূৰবস্থা কৰিলে তাৰ মুল কাৰণ এচাম অসমীয়া মানুহৰ অকৰ্মণ্যতা আৰু
আন এচামৰ সুবিধাবাদ। যি হ’ল সেয়া আগেয়ে সাহিত্য সভা আৰু পৰমানন্দ ৰাজবংশীৰ মইমতালী
দেখিওঁ নেদেখা কৰা বাবে হ’ল।যি সকলৰ প্রতিবাদ কৰাৰ সৱল ক্ষমতা আৰু স্থান আছিল তেওঁলোক
পৰমাই পাৰি দিয়া সুবিধাবাদৰ ৰঙা দলিচাত ভৰি থৈ নিশ্চুপ হৈ ৰ’ল অথবা পৰমাৰ ৰঙা চকু দেখি
বশ মানিলে আৰু যেতিয়া বুদ্ধিজীৱিসকল আৰু তেওঁলোকৰ পিছে পিছে সাধাৰণ ৰাইজে এক দীৰ্ঘ
মৌনতাৰ অন্তত (বিশেষকৈ আত্মহত্যাৰ ঘটনাৰ পিছত) পৰমানন্দ ৰাজবংশীৰ বিৰুদ্ধে মাত মাতিবলৈ
আৰম্ভ কৰিলে তেতিয়া ইতিমধ্যোই সাহিত্যসভৰ ভিতৰছোৱা টেটুলৈকে গেলিছিল।
যোৱা
বহু বছৰৰ পৰা আজি (৯/২/২০১৭) আমাৰ অসম কাকতত প্রকাশিত ড.হীৰেন গোহাঁই (ছাৰ)ৰ কলমলৈকে
বহু কেইজন চিন্তশীল আৰু সচেতন ব্যক্তিয়ে সাহিত্য
সভাৰ উত্তৰণৰ বাবে বহু পৰমাশৰ্ দিলে কিন্তু দাম্ভিকতাত লোটপোট পৰমাবাহিনীয়ে এইবোৰৰ
অমুল্য পৰামৰ্শ একেকোবে আদৰি কাৰ্যকৰী কৰাৰ বীপৰিতে সাহিত্য সভাৰ বাচি লৈছিলে দোকানে
দোকানে গৈ ফলকবোৰত থকা ইংৰাজী নামবোৰত ক’লা চূণ- তেল সনাতহে।সাহিত্যসভাৰ সাংগঠনক পৰিবৰ্তন
আৰু সময়সাপেক্ষ কৰ্মসূচী এতিয়া সমৰ তাগিদা।কেৱল সাংগঠনি পদবীৰ বাবে কেৱল বাহু বলেৰে
যুঁজ- বাগৰ কৰি, সেই পদবী লাভৰ পিছত সাহিত্যলৈ পিঠি দি সমাজত দপদপাই ফুৰা এচাম গৰিষ্ঠ
সংখ্যক মদগৰ্বী সাহিত্য সভাৰ সভ্যৰ বাবে সাহিত্য সভাৰ এই দুৰ্দশা সেই কথাত আৰু এতিয়া
দ্বিমত নাই।সাহিত্য সভাত যেতিয়ালৈকে ৰাজনীতি থাকিব, সাহিত্য সভায়ে যেতিয়ালৈকে যোগ্যজনৰ
মুল্য নুবুজিব, সাহিত্য সভায়ে যেতিয়ালৈকে নিজৰ প্রকৃত কৰ্তব্যক অনুধাৱন কৰিব নোৱৰিব
আৰু সাহিত্য সভায়ে যেতিয়ালৈকে অসমীয়া সমাজ জীৱনৰ অংশ হ’বলৈ চেষ্টা নকৰিব তেতিয়লৈকে
অসম সাহিত্য সভাত আৰু শত- সহস্রজন পৰমানন্দ ৰাজবংশীৰ আৰ্বিভাৱ হ’ব আৰু লগতে আৰ্বিভাৱ
হ’ব এডল নিৰ্বাক,নিশ্চুপ, অন্ধ আৰু সুবিধাবাদী সাহিত্যসভাৰ সভ্যৰ।
Wednesday, February 8, 2017
Monday, January 30, 2017
সৰস্বতী পূজা, মিডিয়া ইত্যাদি...
সৰস্বতী পূজাত ইউনিফৰ্ম পিন্ধা নিপিন্ধা, সৰস্বতী পূজাত মিডিয়াক বিদ্যালয়- কলেজত সোমাবলৈ দিয়া নিদিয়া আদি কথাবোৰ দৰাচলতে সাময়িক আৰু এই সাময়িক বিতৰ্কই প্রকৃতাৰ্থত ছাত্র- ছাত্রী বা মিডিয়াৰ পৰিবৰ্তিত অনাকাংক্ষিত চৰিত্র সংশোধনত তিলমাত্রওঁ সহায় নকৰে। এই কথাবোৰ দকৈ শিপোৱা সামাজিক বেমাৰ কিছুমানৰ একেবাৰে উপৰুৱা লক্ষণ মাথো।বেমাৰৰ মুল কাৰণ বিচাৰি গুৰিত ঔষধ দিব পাৰিলে উপৰোক্ত অানুসাংগিক বিতৰ্কবোৰ আপোনা- আপোনি অদৃশ্যমান হ'ব।স্বাধীনতাৰ অৰ্থ বুজি নোপোৱাবোৰৰ হাতত স্বাধীনতা নগ্নহে হয় ই আনন্দৰ উন্মুক্ত প্রতীক নহয়।
টেট্টু
টেট্টু বনোৱা নিৰ্দয় বেজিটোৰ বিষৰ পৰা মনটোক আঁতৰাই ৰাখিবলৈ sahityarathi. com ত বেজবৰুৱা দেৱৰ গল্প দুটা মান পঢ়িব আৰম্ভ কৰিলো। টেট্টু হৈ গল আৰামত । (29/01/2017)
Friday, January 27, 2017
য়ান্নিৰ ৰং
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=896009593863422&set=a.120037788127277.20762.100003631681908&type=3&theater
হিন্দু গৌৰৱ
মই নিজকে হিন্দু বুলি গৌৰৱ কৰাৰ মুল কাৰণ হ'ল- মই গোড়া নহয়। ধৰ্মীয় গোড়ামীয়ে এটা ধৰ্মক বিনষ্ট কৰে।প্রতিজন ধৰ্মগোড়া ব্যক্তি তেওঁৰ নিজ ধৰ্মৰেই প্রধান শত্রু কাৰণ গোড়ামীৰ বাবে তেওঁ লাহে লাহে উদাৰতা আৰু মানবীয়তাক হেৰুৱাব লগা হয় যি পৃথিবীৰ প্রতিটো ধৰ্মৰে মুখ্য দৰ্শন।
আমাক এখন নতুন পৃথিবী দিয়া- নববৰ্ষৰ গান Youtube & News 18 Channel
তাই এতিয়াওঁ তেনেকৈ গান গাব পৰা হোৱ নাই যদিওঁ যি গাইছে মুকলি মনেৰে গাইছে। তাইৰ লগত প্রথমবাৰৰ বাবে এটি গীত গাই, বিশেষকৈ আজিৰ দিনত, মই খুব সুখী।নতুন বছৰৰ বাবে লিখা এটা সৰু গীত।য়ান্নি আৰু মই আপোনালোকৰ বাবে গাইছো।আপোনাৰশুভ কামনা আৰু শুভ ইচ্ছাৰ বাবে সদায় তৃষ্ণাতুৰ...গীতটো আগবঢ়ালো, নববৰ্ষ সুখময়, শান্তিময়, মানবী হওঁক ২০১৭ত এখন নতুন পৃথিবীৰ আশাৰে...
য়ান্নিৰ লগত জীৱনত প্রথমবাৰৰ বাবে মঞ্চত গীত গালো।
য়ান্নিৰ লগত জীৱনত প্রথমবাৰৰ বাবে মঞ্চত গীত গালো। 'তেজপুৰৰ চৰকাৰী উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়'ৰ ১৯৯১ চনৰ ছাত্র সকলৰ 'সতীৰ্থ পুণঃমিলন অনুষ্ঠানত'। ভাল লাগিল। প্রথমবাৰ মঞ্চত মানুহৰ আগত য়ান্নিয়ে ভয় বা সংকোচ কৰিব পাৰে বুলি ভাব এটা মনতে আছিল মোৰ আৰুু শ্রীমতীৰ যদিওঁ আমাক পলকতে ভুল বুলি প্রতিপন্ন কৰিলে তাই।তাল মান সঠিক কৈ ৰাখি মোতকৈ অধিক আত্ম বিশ্বাসেৰে গানটি গালে আৰু গাই উঠিয়েই ক'লে, 'দেতিকা, মোৰ যে গান গাই আজি বহুত ভাল লাগিল, (...আইচক্রীম এটা দিবা হা 
:-D :-D :-D )'। মঞ্চৰ পৰা দেখিছিলো শ্রীমতী অলপ আবেগিক হৈ পৰিছিল 'বাপ-বেটিক' দেখি। নিমন্ত্রণ তথা জীৱনৰ এটা মনত ৰাখিবলগীয়া দিন উপহাৰ দিয়া বাবে বহু ধন্যবাদ Utpal দা, আপোনালোক দাদাসকলৰ মাজত ইমান বছৰৰ পিছত নিজকে পাই বৰ ভাল লাগিল।
:-D :-D :-D )'। মঞ্চৰ পৰা দেখিছিলো শ্রীমতী অলপ আবেগিক হৈ পৰিছিল 'বাপ-বেটিক' দেখি। নিমন্ত্রণ তথা জীৱনৰ এটা মনত ৰাখিবলগীয়া দিন উপহাৰ দিয়া বাবে বহু ধন্যবাদ Utpal দা, আপোনালোক দাদাসকলৰ মাজত ইমান বছৰৰ পিছত নিজকে পাই বৰ ভাল লাগিল।
DD News/ DD Guwahati- চেনেলৰ বাতৰিবোৰ আমি বেয়া পাওঁ
DD News/ DD Guwahati- চেনেলৰ বাতৰি চোৱা মানুহ আজিকালি মুঠেই কম। কাৰণ এইবোৰ নিউজ চেনেলৰ বাতৰিত 'মছলা' নাথাকে। আমাৰ কথা হ'ল নিৰামিষ আহাৰ ভাল যদিওঁ আমি নাখাওঁ আৰু জানি বুজি উগ্র মছলা দিয়া আহাৰ খাই পেট বেয়া কৰি পিছত ৰান্ধনিক গালি পাৰি পাৰি আকৌ একেই মছলা দিয়া আহাৰকেই খাই থাকো কেতিয়াওঁ ভাল বুলি গ্রহণ নকৰা এক নিম্ন ৰুচিৰ অদম্য লালসাত। বেয়া পাইছে যদি এৰি দিয়ক, গালি পাৰি পাৰি মজা লৈ থকাতো ভণ্ডামী বা আৰু বেয়াকৈ ক'লে নিমখ হাৰামী।এটা কথা মই গ্যাৰেন্টি দিব পাৰো যে যদি আমাৰ নিউজ চেনেল কেইটাই সচা অৰ্থত আজিৰ পৰা কেৱল 'বাতৰি' পৰিবেশন কৰিবলৈ লয় তেনেহ'লে এটা চেনেলো মোৰ বোধেৰে এমাহৰ ওপৰ নচলিব কাৰণ তেতিয়া আমি এই মছলা নোহোৱা চেনেলবোৰ বাদ দিম DD News/ DD Guwahati- চেনেলৰ বাতৰিৰ দৰে।দোষ আমাৰ, ভুল আমাৰ...আমাৰ ৰুচিবোধৰ সৈতে খাপ নোখোৱা হ'লে আমাৰ নিউজ চেনেলবোৰ এনে ধৰণে চলিব পাৰিলেহেতেন নে?
Subscribe to:
Posts (Atom)