ফেচবুক কৰিবলৈ হয়তো আৰু নেথাকিলোগৈ হেতেন। আজি সন্ধিয়াৰ ঘটনা।মৰঠাণ্ডাত
বাইক চলাই গৈ যেনেতেনে ঘৰত সোমাছিলো।সোমায়ে দেখিলো দেউতা চোফাখনত একান্তমনে
বহি আছে। একো নামাতি মই সোমাই যাব ধৰোতেই দেখিলো সোহাতে চুক এটাত আৰু এজন
মানুহ বহি আছে। তেওঁলৈ চাই পঠিয়াওঁতেই বুুকুখন ধমৰকৈ মাৰিলে আৰু চুলিৰ
আগেৰে জীঁউ যাওঁ যাওঁ কৰিলে কাৰণ সেয়াওঁচোন মোৰ দেউতাই....ভূঁঁতৰ ভয়ত
দুভৰি কপিব ধৰিছিলেই। ভালকৈ চাই দেখিলো সেয়া মোৰ পেহীৰ ল'ৰা দীপক দা, দেখাত
সাাইলাাখ দেউতাৰ নিচিনা...
·
·
No comments:
Post a Comment